Το ταξίδι στη Λήμνο ήταν για μένα μια λύση ανάγκης τελευταίας στιγμής, εν μέσω της πανδημίας του 2020. Αναζητώντας λοιπόν ένα μέρος εύκολα προσβάσιμο, ασφαλές, οικονομικό και μικρό, ώστε να μην χρειαστεί να ξοδέψω πολλές μέρες από την άδειά μου για να το γυρίσω, έπεσε το μάτι μου πάνω στο νησί αυτό του Β.Ανατολικού Αιγαίου, το οποίο και σνόμπαρα τόσα χρόνια. Αν και δημοφιλής προορισμός στη Β.Ελλάδα για καλοκαιρινές διακοπές, κυρίως οικογενειακές λόγω ρηχής θάλασσας, γενικά δε μου είχαν κινήσει το ενδιαφέρον ούτε οι φωτογραφίες, ούτε οι πληροφορίες που είχα βρει μέχρι εκείνη τη στιγμή. Έτυχε να είναι όμως ακριβώς αυτό που έψαχνα υπό εκείνες τις συνθήκες, και κυρίως λόγω της εύκολης πρόσβασης με αυτοκίνητο στο λιμάνι της Καβάλας, και από εκεί κατευθείαν στη Μύρινα, με καράβι μέσα σε 3-4 ώρες . Μετά από μία εβδομάδα λοιπόν που τριγύρισα σχεδόν όλο το νησί από άκρη σε άκρη, συνειδητοποίησα για ακόμα μία φορά, πόσο μεγάλο ρόλο παίζει η προώθηση ενός προορισμού μέσω των σωστών πληροφοριών και κυρίως των λήψεων.
Η Λήμνος λοιπόν, αυτό το μικρό υποτιμημένο νησί, ήταν μία πραγματική αποκάλυψη! Εκτός από την εύκολη πρόσβαση, την οικονομική διαμονή, τις προσιτές τιμές στην εστίαση, και την χαλαρή ατμόσφαιρα, σου δίνω 9 ακόμα λόγους για να την επισκεφθείς, εάν δεν το έχεις κάνει ήδη:
Ηλιοβασίλεμα στην έρημο
Όχι, δεν έκανα λάθος και δεν σου δείχνω φωτογραφίες από το ταξίδι μου στη Σαχάρα. Υπάρχει έρημος και στην Ελλάδα! Δεν είναι λόγος αυτός για να ταξιδέψεις μέχρι το μοναδικό μέρος της χώρας μας, που θα σε μεταφέρει νοερά έστω και για λίγο σε άλλο σημείο του πλανήτη? Δεν είναι αχανής και δεν κυκλοφορούν καμήλες, αλλά η μικρή Σαχάρα της Λήμνου με την χρυσή/πορτοκαλί άμμο είναι εξίσου εντυπωσιακή! Κανείς δε γνωρίζει πως δημιουργήθηκαν οι Αμμοθίνες σ’ εκείνο το σημείο του νησιού, αρκετά μακριά μάλιστα από τη γειτονική παραλία Γομάτι. Η πρόσβαση δεν είναι ιδιαίτερα εύκολη και γίνεται μόνο με ιδιωτικό μεταφορικό μέσο. Υπάρχουν όμως πινακίδες που σε καθοδηγούν πριν φτάσεις στην παραλία, οπότε θα τις βρεις σίγουρα. Όσο για το ποια είναι η καλύτερη ώρα για να απολαύσεις αυτό το μαγικό μέρος; φυσικά το ηλιοβασίλεμα!!!
Το απέραντο λευκό της Αλυκής
Τώρα θα σε μεταφέρω στη μακρινή Βολιβία και στη μικρογραφία του εντυπωσιακού τοπίου της Salar de Uyuni. Η Αλυκή της Λήμνου ή Salar de Lemnos, όπως ανέφερε και ένας φίλος μου, δεν είναι η μοναδική λίμνη από αλάτι στην Ελλάδα, και είναι πολύ πιο μικρή από την αντίστοιχη του Μεσολογγίου. Αξίζει όμως σίγουρα μία επίσκεψη, καθώς η πρόσβαση είναι εύκολη (με ιδιωτικό μέσο) και δεν χρειάζεται πάνω από 10’ για να την απολαύσεις.
Φαρακλό από άλλον πλανήτη
Τρίτο τοπίο που μου θύμισε ολίγον τι από σκηνικό εξωτερικού, αυτή τη φορά από Αριζόνα. Είναι εντυπωσιακό το γεγονός, ότι ένα μικρό Ελληνικό νησί κρύβει τόσα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά μέρη άλλων σημείων του πλανήτη, και οι περισσότεροι δεν έχουν την παραμικρή ιδέα γι’αυτό! Το Φαρακλό είναι ένα γεωλογικό πάρκο, στο οποίο τα ηφαιστειακά πετρώματα καταλήγουν στη θάλασσα, δημιουργώντας περίεργους χρωματικούς σχηματισμούς. Αν και η πρόσβαση είναι λίγο δύσκολη μέσω χωματόδρομου (χρειάζεται ιδιωτικό μεταφορικό μέσο), το εξωγήινο σκηνικό σε αποζημιώνει και με το παραπάνω!
Η Παναγιά Κακαβιώτισσα
Η μοναδική ξεσκέπαστη εκκλησία στον κόσμο, ονομάζεται Παναγιά Κακαβιώτισσα και βρίσκεται κρυμμένη μέσα σε ένα πολύ εντυπωσιακό βράχο, στη μέση του πουθενά. Για να φτάσεις εκεί χρειάζεσαι και πάλι ιδιωτικό μέσο, το οποίο παρκάρεις σε ένα σημείο κοντά στο ανηφορικό μονοπάτι και περπατάς πάνω σε πέτρες περίπου 20’-30’ μέχρι το εκκλησάκι. Η διαδρομή είναι πολύ ευχάριστη, γιατί από τη μια πλευρά έχεις απεριόριστη θέα προς το Αιγαίο και από την άλλη απότομες κορυφές. Μιάς και το μονοπάτι έχει πέτρες που γλυστράνε, καλύτερα να προτιμήσεις κλειστό και άνετο παπούτσι αντί για σαγιονάρες.
Οι αμέτρητες παραλίες
Όχι μία, ούτε δύο, αλλά αμέτρητες παραλίες με χρυσή άμμο και ζεστά νερά περιτριγυρίζουν το νησί! Κάποιες είναι οργανωμένες, άλλες εντελώς ερημικές. Μικρά κολπάκια και απέραντες αμμουδιές που καλύπτουν όλα τα γούστα. Στη δυτική πλευρά θα σου χαρίσουν όμορφα ηλιοβασιλέματα, οι νότιες είναι όμως αυτές, που εμένα με εντυπωσίασαν περισσότερο: μικρό Φαναράκι, Θάνος, Εβγάτη, Χαβούλι…. Από όλες όσες επισκέφθηκα, ξεχώρισα το Γομάτι στο βορρά, ίσως γιατί το τοπίο ήταν ξερό και ιδιαίτερο και μου θύμισε πολύ τις ακτές της Ερυθράς Θάλασσας στη χερσόνησο του Σινά. Το σίγουρο είναι ότι αν και τα νερά είναι ρηχά στις περισσότερες, κανένας δε θα μείνει παραπονεμένος!
Ιδιαίτερα τοπία και αρχαιολογικοί χώροι
Το τοπίο της Λήμνου είναι σε γενικές γραμμές άγριο, ξηρό και εναλλάσσεται συνεχώς. Τα βουνά στο εσωτερικό θυμίζουν κομμένους βράχους, ενώ οι παραλίες έχουν σκούρη χρυσή αμμουδιά, λόγω των ηφαιστειακών πετρωμάτων. Σε κάθε πλευρά του νησιού υπάρχει και κάτι διαφορετικό για ν’ανακαλύψεις: μικρές λίμνες με φλαμίνγκος, ανεμόμυλους, ψαροχώρια, και φυσικά όλα τα ιδιαίτερα τοπία που ανέφερα παραπάνω. Ενδιαφέρον έχουν και οι αρχαιολογικοί χώροι: η Πολιόχνη, η πιο παλιά πόλη της Ευρώπης, το Ιερό των Καβείρων με την σπηλιά του Φιλοκτήτη, η Ηφαιστία και το Βυζαντινό Κάστρο της Μύρινας.
Ηφαιστία
Ιερό των Καβείρων
Η σπηλιά του Φιλοκτήτη
Η σπηλιά του Φιλοκτήτη
Η εκπληκτική θέα από το κάστρο της Μύρινας
Το Κάστρο της Μύρινας, το βασικό αξιοθέατο της πρωτεύουσας του νησιού, είναι ένα Βυζαντινό φρούριο του 12ου αιώνα, με απεριόριστη θέα στα 2 λιμάνια και στο Αιγαίο Πέλαγος. Είναι χτισμένο πάνω σε μια βραχώδη χερσόνησο, με μοναδικούς κατοίκους ελεύθερα ελάφια και αγριοκάτσικα, τα οποία μπορείς να συναντήσεις οποιαδήποτε στιγμή. Η ανάβαση είναι σχετικά εύκολη, με πρόσβαση μόνο από την ανατολική πλευρά του βράχου, καθ’όλη τη διάρκεια της ημέρας. Για μένα, η καλύτερη ώρα είναι λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα, καθώς απολαμβάνεις τον ήλιο που δύει πίσω από την χερσόνησο του Άθω, βάφοντας χρυσό όλο το Αιγαίο! Το βράδυ, το κάστρο φωτίζεται και η θέα από τη Μύρινα, είναι απλά μαγική!
Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και….πολύ φαϊ
Η κουζίνα της Λήμνου είναι ξακουστή σε όλη τη χώρα. Σε όποιο μέρος και να είσαι, έχεις αμέτρητες επιλογές για καλό φαγητό, από παραδοσιακά ζυμαρικά, διάφορα είδη τυριών (μελίχλωρο σαγανάκι, καλαθάκι, κασκαβάλι), φρέσκα ψάρια και θαλασσινά, αλλά και ντόπιο ποιοτικό κρασί. Το πιο διάσημο Λημνιώτικο πιάτο με ζυμαρικά είναι ο «κόκκορας με φλωμάρια», το οποίο δοκίμασα στην ταβέρνα «Φλωμάρι», με την εκπληκτική θέα στην αγαπημένη μου παραλία Γομάτι. Στο «Ουζερί το 11» μέσα στα στενάκια της Μύρινας, έφαγα την καλύτερη καπνιστή μπριζόλα, και στον «Καραγκιόζη» απολάμβανα κάθε βράδυ το ποτό μου, με θέα το εντυπωσιακό φωτισμένο Κάστρο. Εκτός όμως από τα πολύ ωραία χύμα κρασιά που έπινα κάθε μέρα, τα εμφιαλωμένα βιολογικά που αγόρασα για το σπίτι από το κελάρι www.limnosorganicwines.gr, ήταν γευστικότατα και τα συνιστώ ανεπιφύλακτα!
*οι προτάσεις των παραπάνω επιχ/σεων βασίζονται σε καθαρά προσωπικές εκτιμήσεις και δεν αποτελούν διαφημιστική ενέργεια.
Το ακριτικό νησάκι του Αη Στράτη
Ο Άγιος Ευστράτιος ή Άη Στράτης είναι ένα μικρό ακριτικό νησί, με 270 μόνιμους κατοίκους και ιστορία από την αρχαιότητα μέχρι και τα νεότερα χρόνια που χρησιμοποιήθηκε ως τόπος εξορίας. Βρίσκεται νοτιοδυτικά της Λήμνου, και είναι εύκολα προσβάσιμο σε 3-4 ώρες με καράβι από τη Μύρινα. Πόλος έλξης για τους λίγο πιο ψαγμένους ταξιδιώτες, αν κι εγώ προσωπικά δεν βρήκα κάτι αξιόλογο που να δικαιολογεί αυτή τη φήμη. Ένας μικρός οικισμός, κατεστραμμένος από τον μεγάλο σεισμό του 1968 και οι ερημικές παραλίες τριγύρω από το νησί, είναι τα βασικά αξιοθέατα αυτού του τόπου, που αποτελεί προστατευόμενο βιότοπο του δικτύου Natura 2000. Στις σπηλιές του ζουν οι φώκιες monachus, οι οποίες κατά καιρούς κολυμπάνε μέχρι και τον μικρό κόλπο του οικισμού. Δυστυχώς δεν είχα τη δυνατότητα να επισκεφθώ το υπόλοιπο νησί, καθώς δεν υπάρχουν δημόσια μεταφορικά μέσα, οπότε πέρασα 2 ήρεμες ημέρες και νύχτες στην κεντρική παραλία. Το αποκορύφωμα της διαμονής μου ήταν το μαγικό ηλιοβασίλεμα, ένα από τα πιο εντυπωσιακά που έχω απολαύσει μέχρι στιγμής σε Ελληνικό νησί!
