Η Μολδαβία θεωρείται η πιο φτωχή χώρα της Ευρώπης και η λιγότερο επισκέψιμη. Και η πρωτεύουσα Κισινάου, η πιο άσχημη!
Με μια μπερδεμένη ιστορία αρχικά ως μέλος της Ρουμανίας και μετά της πρώην Σοβ.Ένωσης, η αρχιτεκτονική του Κισινάου είναι μια μίξη μεσαιωνικού και σοβιετικού στυλ. Στις υπόλοιπες πόλεις της χώρας κυριαρχεί περισσότερο το αυστηρό σοβιετικό στοιχείο. Η επίσημη γλώσσα της είναι η Ρουμανική, αλλά χρησιμοποιούνται ευρέως και τα Ρωσικά. Βέβαια, με τον πρόσφατο πόλεμο Ρωσίας – Ουκρανίας, η Μολδαβία ανέβηκε στη 2η θέση της φτωχότερης χώρας της Ευρώπης, αφήνοντας την πρωτιά στην Ουκρανία, και με το άνοιγμα στον τουρισμό με έξτρα πτήσεις αεροπορικών εταιρειών, όπως π.χ. της δικιάς μας Aegean, άρχισε να μπαίνει σιγά σιγά στον τουριστικό χάρτη της Ευρώπης.
Η προσωπική μου εμπειρία από αυτό το ταξίδι πάντως, ήταν εξαιρετική!
Ξεκίνησα από τη Θεσσαλονίκη για Βουκουρέστι με Ryanair, τον Ιανουάριο του 2024, στην καρδιά του χειμώνα, με απίστευτο κρύο και χιόνι, το οποίο όμως ομόρφυνε λίγο παραπάνω τις γκρίζες πόλεις της Μολδαβίας. Υπήρχε και απ’ευθείας πτήση από Αθήνα για Κισινάου, αλλά ήταν πολύ πιο ακριβή από εκείνη που επέλεξα.
Από το Βουκουρέστι έκλεισα το νυχτερινό λεωφορείο για Κισινάου, το οποίο αναχωρούσε στις 00.00 και έφτανε γύρω στις 08.30π.μ. την επόμενη ημέρα. Στον σταθμό των λεωφορείων Filaret στο Βουκουρέστι όμως, ο οποίος βρίσκεται αρκετά έξω από το κέντρο, είχα μια πολύ δυσάρεστη έκπληξη: η αίθουσα αναμονής είχε κλείσει, δεν υπήρχε τουαλέτα, ούτε κάποιο κατάστημα τριγύρω για να προμηθευτώ νερό και φαγώσιμα για το ταξίδι, οπότε αναγκάστηκα να επιστρέψω πάλι πίσω στο κέντρο της πόλης. Το ταξίδι με το λεωφορείο ήταν ευτυχώς πολύ άνετο και κατάφερα να κοιμηθώ έστω μέχρι τα σύνορα της Μολδαβίας. Η μετακίνηση μπορεί να γίνει και με τρένο, το οποίο όμως δεν επέλεξα γιατί κάνει περισσότερες ώρες. Παρόλα αυτά, είναι μια πολύ ιδιαίτερη εμπειρία, σύμφωνα με άλλους ταξιδιώτες.
Η Μολδαβία δεν είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οπότε χρειάζεται μεν διαβατήριο, αλλά όχι βίζα. Η διαδικασία ήταν πολύ απλή, έγινε έλεγχος στο λεωφορείο από τους συνοριοφύλακες και των δύο κρατών, και εφόσον δεν υπήρχε κάποιο απρόοπτο, μπήκαμε κανονικά στη Μολδαβία και σε λιγότερο από 2 ώρες, φτάσαμε στην πρωτεύουσα.
Κόστος ταξιδιού:
- Πτήση Ryanair, Θεσσαλονίκη – Βουκουρέστι – Θεσσαλονίκη: 34€
- Εισιτήριο λεωφορείου με την Μολδαβική εταιρεία Gal Trans, Βουκουρέστι – Κισινάου – Βουκουρέστι: 34€
Φτάνοντας στο Κισινάου, το λεωφορείο έκανε τέρμα στο North bus station, σε σταθμό έξω από την πόλη. Από εκεί πήρα αστικό λεωφορείο για τον κεντρικό σταθμό, για να συνεχίσω το ταξίδι μου στην Υπερδνειστερία. Στον πρώτο σταθμό έκανα συνάλλαγμα από ευρώ σε Μολδαβικά λέι και αγόρασα τοπική κάρτα sim, την οποία χρησιμοποίησα και στην Υπερδνειστερία (αν και το σήμα εκεί δεν ήταν καθόλου καλό). Επέστρεψα στο Κισινάου μετά από 2 ημέρες και συνέχισα την περιήγησή μου στην πρωτεύουσα και από εκεί πήγα αυθημερόν και στην Γκαγκαουζία.
Για τις μετακινήσεις μεταξύ των πόλεων χρησιμοποίησα μαρσρούτκες, τα μικρά βανάκια που εξυπηρετούν παντού μέσα στη χώρα. Τα βρίσκεις κυρίως στους σταθμούς των λεωφορείων ή στη μέση του δρόμου. Κάποιες φορές τηρούν τα δρομολόγια, άλλες φορές αναχωρούν μόλις γεμίσουν.
Κόστος:
- Αστικό λεωφορείο νο.9 από North bus station για το κέντρο της πόλης: 0,30€ (6 lei)
- Κάρτα SIM Moldcell 40GB: 2,50€ (49 lei)
- Εισιτήριο αστικού λεωφορείου μέσα στο Κισινάου: 0,30€ (6 μολδ.λέϊ)
το Κοινοβούλιο
ο Καθεδρικός Ναός στο κεντρικό πάρκο
το καφέ Bonjour σε διάφορα σημεία της πόλης
το καμπαναριό του Καθεδρικού
η Αψίδα του Θριάμβου
το Δημαρχείο
το μνημείο Stephen στο αντίστοιχο πάρκο
Εθνογραφικό μουσείο
ΚΙΣΙΝΑΟΥ
Είχα διαβάσει πως η πρωτεύουσα της Μολδαβίας είναι μια γκρίζα, αδιάφορη, άσχημη πόλη. Η τύχη όμως μου χαμογέλασε γιατί την πέτυχα ίσως στην καλύτερη περίοδο τους έτους, τα Χριστούγεννα! Οι Μολδαβοί, αν και Χριστιανοί Ορθόδοξοι, είναι παλαιοημερολογίτες όπως και Ρώσοι. Έτσι, στα τέλη Ιανουαρίου που ήμουν εγώ εκεί, η πόλη ήταν ακόμα στολισμένη και μάλιστα, και χιονισμένη! Αυτό που έζησα λοιπόν, ήταν μια πολύ συμπαθητική πόλη, με πολλά και όμορφα σημεία ενδιαφέροντος, μοντέρνα wine bars με υπέροχο κρασί και παραδοσιακά εστιατόρια με νόστιμο φαγητό. Τα χρωματιστά μεσαιωνικά κτήρια φώτιζαν τη γκρίζα πλευρά της πόλης, αλλά ακόμα και τα αυστηρά, μουντά, σοβιετικά μπλοκς και μνημεία αναδείκνυαν τη γοητεία μιας άλλης εποχής.
Τι να δεις στο Κισινάου:
- τον Καθεδρικό Ναό στο κεντρικό πάρκο
- την Αψίδα του θριάμβου
- το καμπαναριό του Καθεδρικού
- το μνημείο Stephen στο αντίστοιχο πάρκο
- το Προεδρικό Παλάτι
- το Κοινοβούλιο
- το μεσαιωνικό Δημαρχείο
- τον Πύργο του νερού
- το πάρκο Valea Morilor
- τις σκάλες Cascade
- τον πιο μικρό Μικρό Πρίγκηπα του κόσμου στις όχθες της λίμνης Valea
- το Μνημείο Eternity Memorial Complex
- το παλιό σοβιετικό Τσίρκο
- το κτήριο του ξενοδοχείου National
- τα οινοποιεία Milestii Mici & Cricova
ΦΑΓΗΤΟ – ΠΟΤΟ
*Παραδοσιακή ταβέρνα “La Placinte”, μια αλυσίδα εστιατορίων που σερβίρει ρουμανική κουζίνα σε πολύ καλές τιμές.
Ενδεικτική τιμή γεύματος με κρασί: 6€
*Wine bar Republic: ποτήρι κρασί 5€
*Wine bar Plincuvin: ποτήρι κρασί 6€
*Bonjour cafe σε διάφορα σημεία του κέντρου
** Έμεινα στο χόστελ City center, στο κέντρο της πόλης, σε κουκέτα με 10€ τη βραδιά (από booking)
ο μικρότερος Μικρός Πρίγκηπας στις όχθες της λίμνης Valea
το εντυπωσιακό σοβιετικό τσίρκο
το εσωτερικό του τσίρκου που είναι κλειστό για ανακαίνιση
το Μνημείο Eternity Memorial Complex
ο πεζόδρομος Grigore Vieru
ΓΚΑΓΚΑΟΥΖΙΑ – ΚΟΜΡΑΤ
Η Γκαγκαούζια, επίσημα ως Αυτόνομη επαρχία της Γκαγκαουζίας από το 1994, είναι μια αυτόνομη περιοχή της νότιας Μολδαβίας, με ειδικό συνταγματικό καθεστώς. Αποτελείται από τέσσερις θύλακες και χωρίζεται σε τρεις περιοχές. Ο κύριος, κεντρικός θύλακας περιλαμβάνει την πρωτεύουσα Κόμρατ.
Επισκέφθηκα το Κόμρατ αυθημερόν από το Κισινάου, με μια μαρσρούτκα φίσκα από ντόπιους, από τον νότιο σταθμό των λεωφορείων. Οι Γκαγκαούζοι είναι μια τουρκόφωνη, ορθόδοξη εθνοτική ομάδα, με δική τους γλώσσα, τα γκαγκαουζιανά. Η αγροτική Γκαγκαουζία είναι η φτωχότερη περιοχή της Μολδαβίας με 160.000 περίπου κατοίκους σε όλη την επικράτεια. Έχουν τη δική τους σημαία και εκτός από τη δική τους γλώσσα, μιλάνε και ρωσικά (καθώς είναι φουλ φιλορώσοι).
Η διαδρομή ήταν εύκολη και ευχάριστη, και σε αντίθεση με την Υπερδνειστερία, εδώ δεν υπάρχουν σύνορα μεταξύ Μολδαβίας και Γκαγκαουζίας, ούτε και διαφορετικό νόμισμα.
Το αυστηρό σοβιετικό στυλ στα κτήρια και τα μνημεία του Κόμρατ είναι παρόμοιο με του Τιρασπόλ, αν και όχι τόσο εντυπωσιακό. Είμαι σίγουρη πως η εξερεύνηση των λιγότερο επισκέψιμων χωριών της Γκαγκαούζιας θα είναι μια πολύ ιδιαίτερη και αυθεντική εμπειρία, δυστυχώς όμως εγώ δεν είχα περισσότερο χρόνο να διαθέσω στην περιοχή, και η βόλτα μου περιορίστηκε μόνο γύρω από το κέντρο της πρωτεύουσας.
το σήμα της Γκαγκαουζίας στην είσοδο του κρατιδίου
ταξιδεύοντας με την μαρσρούτκα
τα μνημεία στο πάρκο Eliberării
ο Καθεδρικός του Αγ.Ιωάννη
Τι να δεις στο Κόμρατ:
- το σήμα της Γκαγκαουζίας στην είσοδο του κρατιδίου
- τον καθεδρικό του Αγ.Ιωάννη σε ρωσικό στυλ
- τα οινοποιεία
- τα μνημεία στο πάρκο Eliberării
- την κεντρική τοπική αγορά
Για το Κόμρατ, ο σταθμός των λεωφορείων South bus station στο Κισινάου βρίσκεται νοτιοδυτικά από το κέντρο της πόλης. Εκεί επιβιβάστηκα σε μια μαρσρούτκα και μετά από περίπου 2 ώρες, έφτασα στον σταθμό των λεωφορείων “Comrat 2 Victoriei Street”, που βρίσκεται λίγο πιο έξω από το κέντρο, στην είσοδο της πόλης. Για την επιστροφή στο Κισινάου έκλεισα θέση ξανά σε μαρσρούτκα, από τον ίδιο σταθμό.
Εισιτήριο Κισινάου – Κόμρατ: 3,66€ (71,25 μολδ.λέϊ)
** Για τους λάτρεις του αλκοόλ και της τοπικής κουζίνας:
Μην ξεχάσεις να δοκιμάσεις τα τοπικά κρασιά που είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ, βότκα με μέλι και καυτερή πιπεριά (εγώ ξεχώρισα την ARDEI IUTE) και τα δικά τους υπέροχα κονιάκ του οινοποιείου KVINT με έδρα το Τιρασπόλ.
Η τοπική κουζίνα μοιάζει πολύ με τη ρουμανική, με στοιχεία και από άλλες κουζίνες της περιοχής, πχ της πολωνικής, της ουκρανικής και της ρωσικής.
Ενδεικτικά πιάτα: η Plăcintă, η παραδοσιακή πίτα με λεπτές στρώσεις που μπορείς να βρεις παντού σε όλη τη χώρα και η mămăligă/μαμαλίγκα, ο δικός τους πουρές από αραβοσιτάλευρο ως συνοδευτικό γευμάτων.
